Psilocybe mescaleroensis

Psilocybe mescaleroensis Guzmán, Walstad, E. Gándara & Ram.-Guill.





OPIS 1

Cechy makroskopowe:
  • Kapelusz: 20-60 mm, wypukły do półgarbkowanego, brązowawo żółty, higrofaniczny, krawędź prążkowana gdy wilgotny, często z pomarańczowawym środkiem, szeroki garbek i falista krawędź. Posiada oddzielalną galaretowatą błonkę. Sinieje na niebiesko w miejscu uszkodzenia.
  • Blaszki: Gdy młode w kolorze śmietany, z wiekiem czekoladowo brązowe, przymocowanie przyrośnięte do wyciętego.
  • Trzon: 50-100 mm długości, 5 do 20 mm grubości, biały, czasem z jasnymi pomarańczowymi łatkami, włókienkowaty, równy do nieco powiększonego w pobliżu góry. Pierścień kruchy i błoniasty, biały lub opylony ciemno brązowymi zarodnikami. Podstawa trzonu z grzybnią ryzomorficzną. Niebieszczy w miejscu uszkodzenia.
  • Zapach: I smak nieco mączny.

Cechy mikroskopowe:
  • Zarodniki/Bazydiospory: Ciemno czekoladowo brązowe, półrombowe lub jajowatawe, grubościenne, 9-12 x 6-8 µm.
  • Pleurocystydy: Nieobecne.
  • Cheilocystydy: 20-30 x 6 µm, wrzecionowate lub brzuchato dziobiaste, czasem rozwidlone.

Siedlisko: Rośnie rozproszony do stadnego na martwych trawach, na pastwiskach i sawannach niedaleko lasów Sosny żółtej (Pinus ponderosa), często niedaleko nór susła. Znajdowany latem i na jesieni na terenie Sierra Blanca w Nowym Meksyku, niedaleko Mescalero, Nowy Meksyk. Dotychczas został znaleziony jedynie w tego typu okolicy lub w pobliżu.

source - www.wikipedia.org



OPIS 2

Cechy makroskopowe:
  • Kapelusz: (20-) 30-45 (-60) mm średnicy, wypukły do półgarbkowanego, krawędź bardzo falista, blado brązowawo żółty (4A3-4) do ciemniejszego (4B5-7), często z bardziej pomarańczowym dyskiem (4A7-8), higrofaniczny, zmieniający się na blado brązowawy (bliski 9E2), przeźroczyście-prążkowany gdy wilgotny, z oddzielalną galaretowatą błonką.
  • Blaszki: Przyrośnięte do wyciętych, brudno białawe (4A2) do blado brązowawo szarych (4B4-5) lub brązowawo różanych (6A3), ostatecznie ciemno czekoladowe (7E4-5), krawędzie w tym samym kolorze. Pierścień blisko dołączony do powierzchni trzonu, nieco błonowaty, biały lub zyskujący kolor zarodników na górnej powierzchni, krótkotrwały.
  • Trzon: (50-) 60-70 (-100) x 5-8 (-20) mm, walcowaty, równy lub grubszy blisko wierzchołka, powyginany, włókienkowaty, lity do pustego, białawy do nieregularnie pomarańczowego (5A7) lub pomarańczowawo różowego (zbliżony do 7A3-4), podstawa nieco ryzomorficzna, obficie szczeciniasto owłosiona. Wszystkie basidiomy niebieszczą, z wyjątkiem blaszek.
  • Kontekst: Kontekst białawy do blado szarawego (4A2-3).
  • Zapach: I smak nieco mączny.

Cechy mikroskopowe:
  • Zarodniki/Bazydiospory: (9-) 10-11 (-13) x 6-7 (-8) x 6-7 µm, półrombowe lub jajowatawe w widoku z przodu, jajowatawe w widoku bocznym, grubościenne, ścianki do 1 µm grubości, żółtawo brązowe, z wyraźną i szeroką porą rostkową na dalszym biegunie oraz krótki asymetryczny dodatek na drugim. Odcisk zarodników ciemno czekoladowy (7E-4).
  • Podstawki: 35-39 x 7,5-9 µm, 4 zarodnikowe, półmaczugokształtne, szkliste.
  • Pleurocystydy: Nieobecne.
  • Cheilocystydy: (16-) 19-27 (-30) x 5-8 µm, szkliste, wrzecionokształtne, brzuchato dziobiaste, w regularnym lub nieregularnym kształcie, rzadziej nieregularnie rozgałęzione.
  • Trama: Hymenoforowa regularna, strzępki 4-5 µm szerokości, cienkościenne, szkliste do żółtawych.
  • Naskórek: To ixocutis do 155 µm grubości, ze strzępek o szerokości 2-5 µm, cienkościennych, szklistych.
  • Podobłocznia: Półkomórkowa, szklista do żółtawej. Połączenia zlepne obecne.

Siedlisko: Rzadko samotny, często rozproszony do stadnego, również wiązkowy na bogatych glebach lub butwiejących trawach, na pastwiskach w pobliżu lasu Sosny żółtej (Pinus ponderosa Douglas ex C. Lawson), często powiązany z norami susłów. Zaobserwowany w lato i na jesieni. Znany jedynie z tego typu okolicy.

Przebadany materiał: USA, Nowy Meksyk: Mescalero Range, Sierra Blanca, Lincoln Co., blisko miasta Mescalero, lipiec 2004, Walstad s.n. (holotyp XAL, izotyp NY).

Omówienie: Ten nowy gatunek należy do sekcji Stuntzii Guzmán (Guzmán 1983), ze względu na półrombowe, grubościenne basidiospory, obecność pierścienia, i cechę niebieszczenia. Różni się od Psilocybe stuntzii Guzmán & J. Ott (Guzmán 1983, Guzmán & Ott 1976) swymi mocniejszymi basidiomatami z wkorzeniającymi, szczeciniastymi podstawami trzonu oraz cheilocystydami bez wydłużonych i powyginanych szyjek. Psilocybe stuntzii posiada (5-) 10-20 (-35) mm średnicy kapelusz i butelkowate cheilocystydy z długimi szyjkami (Guzmán & Ott 1976). Również Psilocybe stuntzii jest znany jedynie z pacyficznych regionów Kanady i USA. Choć informacja zgromadzona przez Walstada i przyjaciół jest nieco zagmatwana, prawdopodobnym jest, że Psilocybe mescaleroensis posiadał lub wciąż posiada święte zastosowanie wśród Indian.

source - www.mycotaxon.com [99: 225-226]

Zdjęcia na www.mushroomobserver.org

tłumaczenie: cjuchu
[ Powrót do spisU ]    [ Lista znanych gatunkooW ]    [ Album gatunkooW ]    [ Zasugeruj brak gatunkU ]
PoradnikI ]   [ Honorowi psilodawcY ]   [ PsilosOpediuM ]   [ FaQ ]   [ ForuM ]   [ GalerY ]   [ TripograM ]   [ DarwiN ]   [ LinkI ]   [ EmaiL ]  

© psilosophy 2001-2024

PoradnikI ]   [ Honorowi psilodawcY ]   [ PsilosOpediuM ]   [ FaQ ]   [ ForuM ]   [ GalerY ]   [ TripograM ]   [ DarwiN ]   [ LinkI ]   [ EmaiL ]  

© psilosophy 2001-2024